Suriye’deki iç savaşın başladığı günden bu yana milyonlarca insan, Esed rejiminin zulmünden kaçmak zorunda kaldı. Bu zulüm, sadece insanları fiziksel olarak değil, aynı zamanda manevi olarak da derinden etkiledi. Türkiye’ye sığınan bir genç, bu zulmün nasıl bir hayatı alt üst ettiğini ve kaybolan yıllarını anlatırken, hikayesi, savaşın genç nesillere neler kaybettirdiğini gözler önüne seriyor.
20 yaşındaki Ahmed, ailesiyle birlikte, 2011 yılında Esed rejiminin zulmünden kaçmaya başladığında henüz 10 yaşındaydı. Ailesi, rejimin baskılarından ve bombardımanlardan kaçabilmek için defalarca yer değiştirdi. Ancak her yeni ev, onlara sadece yeni bir korku ve yoksulluk getirdi. Ahmed, çocukluk yıllarını, bir çocuğun oyunlar oynayarak geçirmesi gereken o güzel yılları, bir bombanın patlamasıyla bölünen sokaklarda saklanarak geçirdi.
Esed rejiminin zulmü, Ahmed’in hayatını ve sağlığını da büyük ölçüde etkiledi. Birçok kez zor koşullarda yaşamak zorunda kalan ailesi, yiyecek ve su bulmakta zorlanırken, Ahmed’in sağlığı da bozuldu. Genç yaşta hastalandı ve tedavi olabilmek için birçok fırsatı kaçırdı. Yoksulluk, hastalık ve sürekli bir korku içinde geçen yıllar, bir çocuğun büyüme hakkını ellerinden aldı.
Savaşın getirdiği travmalar, Ahmed’in ruhsal sağlığını da derinden etkiledi. Sevdiklerini kaybetmek, evlerini terk etmek ve sürekli bir tehdit altında yaşamak, onu her anlamda savunmasız bıraktı. Türkiye’ye sığınma kararı, ailesinin hayatta kalabilmesi için tek seçenekti. Türkiye’ye geldiklerinde, barınma ve yiyecek gibi temel ihtiyaçlar sağlanmış olsa da, geriye dönüp baktığında, kaçırdığı yıllar ve kaybettiği sağlık, onları her zaman derinden üzüyor.
Ahmed’in hikayesi, sadece bir bireyin değil, savaşın etkilediği bir bütün olarak Suriye halkının yaşadığı zorlukların bir örneğidir. Türkiye’ye sığınan birçok Suriyeli gibi, o da savaşın ve zulmün izlerini silmeye çalışıyor. Ancak bu izlerin silinmesi kolay değil. En güzel yılları kaybolan bir genç, hala geleceğe umutla bakabilmek için mücadele ediyor.